OmnipotentiaS MorganuS
Ex langeri emergebas tenebris
|
Scriptum:
2003 |
Compositum:
2014 |
Recordatum:
2014 |
Commentarius:
Antyteza (a raczej postteza) do Ex langeri emergis tenebris...
Litteræ:
z dusznego mroku tyle lat się wyłaniałaś
wspaniała piękna dobra – taka doskonałość
jedyne me marzenie widząc spełnić chciałaś
ofiarować gotowa byłaś siebie całość
a ja niegodny prostak Twój dar odrzuciłem
plugawym lodem gwałcąc skąpany pragnieniem
w zaciętej ciszy słowa z Twych ust niemal spiłem
by patrząc w oczy Twym się bawić poniżeniem
te moje łzy to moja do Ciebie modlitwa
te Twoje to mój lęk ból – moją tylko winą
te moje słowa Twój ból – bym Cię już nie kusił
moje myśli bowiem to tylko ciągła bitwa
a życie tylko brudem pokrytą paginą
lecz ten mrok już dawno nas w nas zabił i zdusił
wspaniała piękna dobra – taka doskonałość
jedyne me marzenie widząc spełnić chciałaś
ofiarować gotowa byłaś siebie całość
a ja niegodny prostak Twój dar odrzuciłem
plugawym lodem gwałcąc skąpany pragnieniem
w zaciętej ciszy słowa z Twych ust niemal spiłem
by patrząc w oczy Twym się bawić poniżeniem
te moje łzy to moja do Ciebie modlitwa
te Twoje to mój lęk ból – moją tylko winą
te moje słowa Twój ból – bym Cię już nie kusił
moje myśli bowiem to tylko ciągła bitwa
a życie tylko brudem pokrytą paginą
lecz ten mrok już dawno nas w nas zabił i zdusił
InfideliS InfimuS IntimuS